EN↓20.04.2018 @ 20:00
За книгата ќе зборуваат промоторите Влада Урошевиќ и Владимир Мартиновски, извадоци од книгата ќе чита актерката Симона Димковска, а настанот визуелно ќе биде збогатен со фотографиите на Зоран Ричлиев.
Ова е одлична можност за читателите, кои веќе ја купија и прочитаа книгата, за автограм од авторката, додека оние кои се’ уште не нурнале во прекрасните 33 приказни за скопските „улици што ги нема“, да ја добијат книгата по промотивна цена.
„Во расказите од оваа мудро замислена и мајсторски реализирана книга на Оливера Ќорвезироска луѓето живеат во улиците чиишто некогашни имиња ги одвеал наумничавиот ветар на историјата. Градот во кој тие улици некогаш постоеле е Скопје, бездруго е Скопје, и улиците бездруго некогаш ги носеле имињата што ги спомнува Ќорвезироска. Се’ е конкретно, мошне проверливо и цврсто вкотвено во реалноста. Но овие раскази никако не би смееле да ги разбереме само како сентиментален ламент по некогашните белези на градот. Ќорвезироска успева, на еден извонредно деликатен и ненаметлив начин, да ни сугерира дека судбините на тие луѓе кои живееле во „улиците што ги нема“ се по некој невидлив, но сепак, неумоливо насочен пат поврзани со исчезнувањето на некогашните називи. Секој од овие извонредно заокружени раскази, а и сите заедно, како целина, ни кажуваат дека промашеноста, напразноста и ефемерноста на тие животи е во некаква тајна, длабока врска со непостојаноста и минливоста на имињата што ја означувале нивната адреса и некогаш претставувале цврст репер на нивното постоење“, вели Влада Урошевиќ во рецензијата за книгата.
Оливера Ќорвезироска (1965) е македонска писателка и критичарка. Основно и средно образование завршила во родниот град Куманово, а Филолошки факултет во Скопје, каде што живее и работи. Застапена е во дваесетина антологии на современиот македонски расказ, објавени дома и во странство. Нејзините раскази се преведувани на англиски, француски, унгарски, албански, турски, чешки, српски, словенечки, бугарски, полски и руски јазик. Повеќекратен добитник е на значајни награди за расказ во Македонија, а за „Сплетени раскази“ во 2003 год. ја има добиено наградата за најдобра проза на Друштвото на писателите на Македонија „Стале Попов“. Ќорвезироска е авторка е на следниве книги: „Трети кат“ и „Високите бели“ (поезија), „Кифличката Мирна“ и „Мојот брат од тринаесеттиот кат“ (романи за деца); „Дедо Миле“ (сликовница заедно со Глигор Костовски-Гишо), „Отвораат ли сништата работа“ и „Еден Текст и една жена“ (критика и есеистика), „Заклученото тело на Лу“ (роман за возрасни), „Страдањата на младиот лектор“, „(С)плетени раскази“, „Две перници“, „Новелички без шеќер“ и „(Со)шиени раскази“ (раскази за возрасни).
EN↓20.04.2018 @ 20:00
Promotion of the book “Streets that are not there”
Promoters Vlada Uroshevik and Vladimir Martinovski will speak about the book, excerpts from the book will be read by actress Simona Dimkovska, and the event will be visually enriched with photos of Zoran Ricliev.
This is a great opportunity for readers who have already bought and read the book for an autograph from the author, while those who have not yet plunged into the wonderful 33 stories of Skopje’s “streets that are not there” get the book at a promotional price.
“In the stories of this wise imaginary and masterfully realized book by Olivera Kjorveziroska, people live in the streets whose former names led the witty wind of history. The city in which those streets once existed is Skopje, of course, Skopje, and the streets never once carried the names mentioned by Kjorveziroska. Everything is concrete, highly verifiable and firmly anchored in reality. But these stories should in no way be understood as a sentimental lament in the city’s past. Kjorveziroska succeeds in a remarkably delicate and unobtrusive way to suggest that the fates of those people who lived in “the streets that are not” are by some invisible but still inexorably directed way connected with the disappearance of the former names. Each of these remarkably rounded stories, and all together, as a whole, tell us that the omission, the utility, and the ephemeral nature of those lives is in some kind of secret, a deep connection with the inconsistency and transience of the names that signified their address and once constituted a solid benchmark of their existence, “says Vlada Urosevic in a book review.